O książce: rok / Autor powieści tym razem ponownie korzysta z „efektu szkła powiększającego”, gdy rozpatrując wewnętrzny świat osoby twórczej, łatwiej jest podkreślić wszystkie niuanse uniwersalnego ludzkiego światopoglądu. Jak mówią: „przyjrzyj się uważnie duszy artysty, zrozumiesz, o czym myślały oczy we wszystkich portretach, które namalował” (W. Szekspir). Akcja tej pełnej akcji powieści rozgrywa się we współczesności. Artysta, który nie zabiega o sławę i honor, maluje obrazy komercyjne i prowadzi raczej wyważony tryb życia. Ale od młodości rysuje serię mistycznych obrazów, z których jeden „wciąga” go w bardzo dziwny i zaakcentowany tajemniczy Klub „Szóstki”. Klub składa się z szeregu ekstrawaganckich osób, z którymi artysta związany jest obecnie zobowiązaniami handlowymi. Życie bohatera zmienia się radykalnie, każdą minutę wypełnia wir tajemnic, przygód i inspiracji. Historie miłosne i zwroty akcji, które przytrafiają się bohaterowi, są równie nieprzewidywalne, co śmiertelne. Kto i dlaczego został wciągnięty do Klubu Szóstki, pozostanie tajemnicą aż do ostatniej strony. Powieść czyta się jednym tchem, pod względem stylu pisania i siły oddziaływania na czytelnika, kojarzy się z klasyką M. Czechowa – „Czarny mnich”, M. Bułhakow – „Powieść teatralna”, M. Orłow – „Skrzypek Daniłow” i wielu innych, ale dorównując im, wyróżnia się jednak aktywnym pozytywizmem wobec życia.